Over safari's en zo

Cafe Del Arte was zoals verwacht fijn en nat, horeca-gewijs dan toch. Met andere woorden: de brouwer zal werk hebben om de voorraad aan te vullen.
Na een lange en zware nacht was het dan deze ochtend ook niet echt een gemakkelijke prestatie om rond negen uur aan het ontbijt op te duiken.
Het ontbijtbuffet was walgelijk decadent: een mens zou er een ganse dag van kunnen blijven eten.
Daarna splitste de groep zich op in slapers, shoppers, sporters en jeepliefhebbers.
De jeep-safari was zoals ie hoorde te zijn: wild, onstuimig en avontuurlijk.
We ontdekten de mooiste plekken uit de buurt, van aqua- en viaducten tot feeërieke heuvels en kronkelende beekjes.
De barbecue die er bij hoorde was dan ook meer dan welgekomen om rond het middaguur effe op krachten te komen.
Een speciale vermelding verdient Michiel, de meest hyperkinetische gids ooit.
We horen hem nog gonzen in ons hoofd. Prachtkerel!
Hij liet ons trouwens ook de lokale drank proeven in een aangepaste fles (zoals je op de foto kan zien). Ons moeder zal de kleren mogen wassen want drinken zonder smossen was niet echt haalbaar. Is het niet Jan?